De Motivatie-hygiëne theorie van Frederick Herzberg is een motivatietheorie uit 1959. De motivatie-hygiëne theorie is door Hertzberg ontwikkeld nadat hij een studie had uitgevoerd wat personeel motiveerde en demotiveerde. Herzberg ontdekte dat de factoren waardoor personeel ontevreden werd, verschillen van wat personeel motiveert. Simpelweg motivatie opschroeven door incentives zoals bonussen of sancties werkt daarom volgens Herzberg niet.
Managers moeten er volgens Herzberg voor zorgen dat de hygiëne op orde is. Daarmee doelt Herzberg niet op het feit dat er goed gestofzuigd wordt, maar dat er zo min mogelijk demotiverende omstandigheden zijn.
Demotiverende factoren volgens Herzberg
Belangrijkste demotiverende factoren zijn volgens de motivatie-hygiëne theorie van Herzberg: bedrijfsbeleid, toezicht, de relatie met de leidinggevende, werkomstandigheden, salaris, en relatie met collega’s.
Motiverende factoren volgens Herzberg
De belangrijkste motiverende factoren zijn volgens de motivatie-hygiëne theorie van Herzberg: prestaties, erkenning, het werk zelf, verantwoordelijkheid, vooruitzichten, groei.
Conclusies motivatie-hygiëne theorie Herzberg
De belangrijkste conclusie van Herzberg zijn motivatie-hygiëne theorie is dat de basis (zoals werkplek en salaris) gewoon op orde moet zijn, maar dat dit niet de doorslaggevende factor van de motivatie van personeel is. Dit zijn niet materiële zaken. Als een personeelslid goed presteert, vinden zij hun werk automatisch leuker. Waardering, groei en verantwoordelijkheid zijn belangrijker dan het salaris.
Kritiek op Herzberg
Er is ook kritiek op de motivatie-hygiëne theorie van Herzberg. Het zou in de aard van mensen zitten om de eer op te strijken van zaken die goed gaan, en dingen die minder goed zijn op anderen af te schuiven. Verder zou personeel dat tevreden is niet perse productiever zijn of beter presteren.
